วังโชมงต์

ประวัติ

วังโชมงต์ (อังกฤษ: Château de Chaumont) เป็นวังที่ตั้งอยู่ที่บนฝั่งแม่น้ำลัวร์ในโชมงต์-ซูร์-ลัวร์ในจังหวัดลัวร์-เอต์-แชร์ในประเทศฝรั่งเศส ปราสาทโชมงต์ก่อสร้างโดย Eudes II เคานท์แห่งบลัวส์ ในคริสต์ศตวรรษที่ 10 เพื่อใช้เป็นป้อมสำหรับป้องกันบลัวส์จากการโจมตี

ในปี ค.ศ. 1465 โชมงต์ถูกเพลิงไหม้หมดตามพระบรมราชโองการของพระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศส และต่อมาสร้างใหม่โดยชาร์ลที่ 1 แห่งอองบัวส์ระหว่าง ค.ศ. 1465 ถึง ค.ศ. 1475 และมาเสร็จในสมัยของโอรส ชาร์ลที่ 2 แห่งอองบัวส์แห่งโชมงต์ระหว่าง ค.ศ. 1498 ถึง ค.ศ. 1510 โดยความช่วยเหลือของลุงจอร์จแห่งอองบัวส์

ในปี ค.ศ. 1560 แคทเธอรีน เดอ เมดิชิซื้อโชมงต์หลังจากการเสด็จสวรรคตของพระสวามีพระเจ้าอองรีที่ 2 และทรงใช้เป็นที่จัดงานเลี้ยงต่างที่รวมแขกเช่นนอสตราดามุส แต่ไม่นานหลังจากนั้นแคทเธอรีนก็บังคับให้ไดแอนน์เดอปัวติเยร์พระสนมของพระสวามีให้แลกวังเชอนงโซกับวังโชมงต์ ไดแอนน์เดอปัวติเยร์พำนักอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน

ในปี ค.ศ. 1750 ฌาคส์-โดนาเตียง เลอ เรย์ (Jacques-Donatien Le Ray) ซื้อวังนี้สำหรับเป็นที่พำนักในชนบท และก่อตั้งโรงงานทำแก้วและเครื่องปั้นดินเผาขึ้น โดนาเตียง เลอ เรย์ได้ชื่อว่าเป็น "บิดาแห่งการปฏิวัติอเมริกัน" ของฝรั่งเศสเพราะความที่รักอเมริกา เบนจามิน แฟรงคลินมาเป็นแขกของวังโชมงต์ แต่ใน ค.ศ. 1789 รัฐบาลของคณะการปฏิวัติฝรั่งเศสก็ทำการยึดทรัพย์ของโดนาเตียง เลอ เรย์รวมทั้งวังโชมงต์

ต่อมาใน ค.ศ. 1810 นักประพันธ์ชาวสวิสแอนน์ หลุยส์ แชร์แมง เดอ สเตล[1] (Anne Louise Germaine de Staël) ก็ซื้อวัง และต่อมา เซย์ ซูการ์ก็มาซื้อต่อใน ค.ศ. 1875 ปลายปีเดียวกันซูการ์สมรสกับเจ้าแห่งโบรกลี (Broglie) ผู้เป็นเจ้าของต่อมาจนถึงปี ค.ศ. 1938 เมื่อตกไปเป็นสมบัติของรัฐบาล วังโชมงต์ในปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์